تشخیص و درمان آلرژیها
آلرژی چیست؟
آلرژی واکنش بدن به مادهای است که آن را به عنوان یک “مُهاجم” مضر میبیند. به عنوان مثال، تماس با مادهای مانند گرده، ممکن است باعث واکنش سیستم ایمنی (سیستم دفاعی بدن) شود. موادی که باعث این واکنشها میشوند را آلرژن میگویند. “واکنش آلرژیک” روشی است که بدن به آلرژن پاسخ میدهد. زنجیرهای از رویدادها رخ میدهد که منجر به یک واکنش آلرژیک میشود.
اگر مستعد ابتلا به آلرژی هستید، اولین باری که در معرض یک آلرژن خاص (مانند گردهها) قرار میگیرید، بدن شما با تولید آنتیبادیهای آلرژیک (IgE) پاسخ میدهد. وظیفه این آنتیبادیها یافتن آلرژنها و کمک به حذف آنها از سیستم ایمنی شما است. در نتیجه یک ماده شیمیایی به نام هیستامین ترشح میشود و باعث ایجاد علائم آلرژی میشود.
علائم آلرژیهای تنفسی
علائم شامل عطسه، احتقان (احساس گرفتگی) و خارش، آبریزش چشم، بینی و دهان است. هزینههای درمانی شامل آنتیهیستامینهای خوراکی بدون نسخه و تجویزی، ضد لکوترینها، استروئیدهای بینی، آنتیهیستامینها و کرومولین بینی است. در برخی افراد، علائم آسم آلرژیک (خس خس سینه، تنگی نفس، سرفه) میتواند در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض گردهها ایجاد شود.
بسیاری از افراد انواع آلرژیها را تجربه میکنند، از جمله آلرژیهای داخلی/خارجی، غذا و دارو، لاتکس، حشرات، حساسیتهای پوستی و چشمی. تعداد افرادی که آلرژی دارند در تمام سنین، جنس و گروههای نژادی هستند و همچنان در حال افزایش است.
درمان و داروها
اگرچه اجتناب از آلرژن یک رویکرد درمانی مهم است، مرحله اول آزمایش و تشخیص نوع آلرژن میباشد. معمولاً واکنشهای آلرژیک به طور سریع پایان نمییابد. داروهایی مانند آنتیهیستامینها (مانند الکرا، زیرتک)، ضد احتقانها (مانند سودافد، کنتاکت)، یا ترکیبی از داروهای تجویزی، برای درمان علائم آلرژی استفاده میشوند. اسپریهای بینی مانند استروئیدهای موضعی بینی (به عنوان مثال، فلوناز، ناسونکس)، کرومولین سدیم و آنتیهیستامینهای موضعی بینی نیز میتوانند برای درمان علائم آلرژی استفاده شوند.
داروهای آسم که علائم آلرژی را کاهش میدهند عبارتند از: گشادکنندههای برونش استنشاقی، استروئیدهای استنشاقی و برونکودیلاتورهای خوراکی (تئوفیلین). ضد لکوترینهای خوراکی مانند: Montelukast (Singulair®)، zafirlukast (Accolate®)، zileuton (Zyflo®) و داروهای تزریقی مانند: benralizumab (Fasenra®)، reslizumab (Cinqair®)، dupilumab (Dupixent®)، omalizumab (Xolair®)، Mepolizumab (Nucala®).
روشهای تشخیصی
انجام تست آلرژی از راه نمونه خون در موارد زیر کاربرد دارد:
- در مواردی که حساسیت به یک آلرژن اختصاصی وجود دارد و میتوان با آزمایش و شناخت توسط ایمونوتراپی اقدام به حساسیتزدایی و درمان فرد نمود.
- در مواردی که تست پوستی غیرقابل اعتماد باشد.
- سابقه وجود واکنشهای شدید آلرژیک به تستهای پوستی.
- انجام تست جهت اطفال و اشخاص با پوست حساس.
- در بیمارانی که به دلایل مختلف نمیتوانند تست پوستی انجام دهند.
- در مواردی که درمانهای حساسیتزدایی بر اساس تستهای پوستی موفقیتآمیز نبودهاند.
سنجش IgE سرمی
تصمیمگیری راجع به روش تشخیصی آلرژی و شناسایی آلرژنها بستگی به فاصله زمانی میان تماس با یک آلرژن و انجام آزمایش، گروه آلرژن، سن بیمار، احتمال بروز شوک آنافیلاکسی و اندام هدف مبتلا شونده (پوست، ریه، روده و مانند آن) دارد. سنجش IgE سرمی بهتر از آزمونهای پوستی برای تشخیص آلرژی و شناسایی آلرژنها به کار برده میشود، تا بتوان یک رژیم مناسب ایمنیدرمانی تجویز نمود. این روش بسیار دقیقتر و کمخطرتر از آزمونهای پوستی است.
در آزمایشگاه سلامت با استفاده از روش دقیق و کیت Allergy Atopy IgE آلمانی به بررسی ایمونوگلوبولینهای اختصاصی سرم پرداخته میشود که دقت و صحت بالایی در تشخیص انواع آلرژنهای تنفسی و غذایی دارد.