انواع آزمایش قند خون: (FBS = fasting Blood Sugar)

آزمایش FBS چیست؟

آزمایش FBS یا Fasting Blood Sugar یکی از انواع آزمایشات قند خون است. در طی آن میزان گلوکز در خون اندازه‌گیری می‌‎شود. گلوکز از جمله قندهای ساده یا همان مونوساکارید به‌شمار می‌‎رود. سلول‌های بدن برای رشد و انجام فعالیت‌های خود به این ماده نیاز دارند. در واقع گلوکز انرژی سلول‌ها را تامین می‌کند. مشکل زمانی رخ می‌دهد که این ماده به درستی به سمت سلول‌ها هدایت نشده و وارد خون می‎‌شود. تجمع بیش از حد آن‌ها در خون منجر به افزایش قند خون خواهد شد.

این ماده منبع اصلی تامین انرژی در تمام موجودات زنده است. برای اندازه گیری قند خون فرد حتما باید ناشتا باشد، یعنی بعد از مدت 8 تا 10 ساعت گرسنگی، قند خون اندازه گیری می‌شود.

میزان نرمال قند خون بین حداقل 65 تا 70 و حداکثر 100 تا 110 در محدوده بالا می باشد.

 

آزمایش BS 2hpp چیست؟

آزمایش قند خون دو ساعته برای بررسی واکنش بدن شما به قند و نشاسته بعد از خوردن غذا انجام می‌شود. با هضم غذا در معده، سطح  گلوکز خون یا قند خون ، به شدت افزایش می‌یابد. در پاسخ، لوزالمعده شما انسولین ترشح می‌کند تا به انتقال این قند ها از خون به سلول‌های ماهیچه‌ها و سایر بافت‌ها برای استفاده و انرژی کمک کند. در عرض دو ساعت پس از صرف غذا، سطح انسولین و گلوکز خون شما باید به حالت عادی باز گردد. اگر سطح گلوکز خون شما بالا بماند، ممکن است دیابت داشته باشید.

 

دستورالعمل قند خون 2 ساعت پس از غذا (BS2 hpp)

  • شب قبل از آزمایش حداقل 8 ساعت ناشتا باشید و در طی ناشتایی از خوردن چای و قهوه و کشیدن سیگار پرهیز نمایید. نوشیدن آب مانعی ندارد.
  • پس از اینکه نمونه خون ناشتا از شما گرفته شد صبحانه معمولی که هرروزمی خورید میل نمائید
  • وقتی اولین لقمه صبحانه را خوردید ساعت را یادداشت کنید. نمونه گیری بعدی دقیقا 2 ساعت پس ازساعت یاد داشت شده انجام می پذیرد.
  • در طول آزمایش (در طی 2ساعت) از ورزش، پیاده روی و از خوردن و آشامیدن هرچیزی به جز آب خودداری نمایید.
  • آزمایش را حتما قبل از ساعت 10 صبح شروع کنید و از انجام آن در ساعات دیر تر خودداری کنید.
  • آزمایش قند ناشتا (FBS) و دوساعت پس از غذا (BS2 hpp) را در یک روز انجام دهید.

 

تست تحمل گلوکز (GTT&GCT)

تست تحمل گلوکزکه تست تحمل گلوکز خوراکی (GTT) نیزنامیده می شود، پاسخ بدن شما نسبت به قند(گلوکز)را می سنجد.این تست برای غربالگری دیابت نوع 2 استفاده می‌شود. برای تشخیص دیابت بارداری که تنها در طول بارداری ایجاد می شود،یک نوع تست تحمل گلوکز ساده ترGCT به کار می رود.

انواع تست تحمل گلوکز عبارتند از:

الف) تست تحمل گلوکز 3 ساعته با 100 گرم گلوکز جهت تشخیص دیابت شیرین بارداری در زنان باردار (GTT)

ب) تست تحمل گلوکز 1 ساعته با 50 گرم گلوکز در افراد عادی (GCT)

دستورالعمل قند خون تحمل گلوکز (GCT)

  • ابتدا در حالت ناشتا از بیمار خون گرفته سپس بنا بر دستور پزشک در خواست کننده مقدار 50 گرم گلوکز را در یک لیوان حاوی 250-300 سی سی آب حل نموده و به بیمار توصیه نمایید تا ظرف مدت 2 تا 5 دقیقه آن را میل نماید. البته قبل از دادن محلول گلوکز به بیمار، ابتدا از بیمار سوال می‌شود آیا دیابتی هستید یا نه، سپس میزان قند ادرار وی کنترل می‌گردد و به شرط منفی بودن آن، محلول گلوکز را میل می‌نماید.
  • چنانچه بیمار نتواند تمامی محلول قندی را میل کند و یا مقداری یا تمامی آن را استفراغ نماید مقدار گلوکز خون به طور کاذب کاهش خواهد یافت. در صورت بروز این حالت مسئول نمونه‌گیری را در جریان قرار دهید.
  • پس از اتمام محلول گلوکز به مسئول نمونه گیری اطلاع دهید تا ساعات مربوط به مراجعات بعدی برای خونگیری را به طور دقیق در برگه شما ثبت نماید. نمونه‌گیری بعدی یک ساعت بعد از زمان یادداشت شده صورت می‌پذیرد.
  • در طی مدت انجام آزمایش از مصرف مواد غذایی مختلف و دخانیات خود داری نموده و ضمن پرهیز از انجام فعالیت های بدنی، بر روی صندلی استراحت نموده و توجه داشته باشید که استرس های روانی می‌‌‌توانند منجر به افزایش قند خون گردند.

در صورت نیاز نوشیدن آب مانعی ندارد.

درست در ساعت های قید شده در برگه خود جهت خونگیری به نمونه گیری مراجعه نمایید.

با پایان یافتن آخرین مرحله خونگیری می‌توانید از موارد غذایی و به ویژه آب میوه استفاده نمایید.

 

دستورالعمل قند خون تحمل گلوکز (GTT)

ممکن است برای تشخیص دیابت نوع 1،دیابت نوع 2 و دیابت بارداری در خواست شود:

از 3 روز قبل از آزمایش،رژیم غذایی معمول را دنبال کنید.

12ساعت ناشتایی رعایت شود،8 ساعت قبل از نمونه گیری ورزش نکنید.

آزمایش قبل از ساعت 9 صبح شروع شود.

ابتدا یک نمونه قند ناشتا گرفته شود سپس یک محمول قندی داده شود.

سپس از ابتدای زمان نوشیدن زمان را یادداشت میکنید و طبق درخواست پزشک هر 1 ساعت به 1 ساعت،2 یا حتی 3 بار نمونه گیری میشود.

 

میانگین قند خون سه ماهه  HbA1C   

 

آزمایش HbA1C از آزمایشات رایجی است که در غربالگری افراد مبتلا به دیابت، بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تست، میانگین قند خون فرد را در یک دوره‌ی ۳-۴ ماهه نشان می‌دهد. انجام این آزمایش برای افرادی که در گروه‌های پرخطر قرار دارند، توصیه می‌شود.

آزمایش HbA1C یکی از فاکتورهای آزمایشی پراهمیت در آزمایشات خون است. این فاکتور، تستی است که مانند آزمایش FBS در بیشتر موارد برای تشخیص بیماری دیابت تجویز می‌شود. اگر در این آزمایش میزان قند خون از حد نرمال بالاتر نشان داده شود، بروز بیماری دیابت برای پزشک آشکارخواهد شد.

در این آزمایش میزان هموگلوبین گلیکوزیله موجود در خون اندازه‌گیری می‌شود.

آزمایش هموگلوبین A1c (HbA1c) میزان قند خون (گلوکز) متصل به هموگلوبین را مورد بررسی قرار می‌دهد. هموگلوبین بخشی از گلبول‌های قرمز خون است که اکسیژن را از ریه به سایر قسمت‌های بدن می‌رساند. از آنجا که مدت زمان عمر گلبول‌های قرمز سه ماه  است، این آزمایش  میانگین گلوکز متصل به هموگلوبین در سه ماه گذشته را  نشان خواهد داد.

بعضی مواقع پزشک قصد دارد تا میزان قندچسبیده شده به هموگلوبین‌های خون را برای مدت زمان طولانی‌تری مورد بررسی قرار بدهد به همین دلیل آزمایش قند خون سه ماهه HbA1C را تجویز می‌کند.

چه افرادی باید آزمایش HbA1C انجام دهند؟

برای افرادی که سنشان بالای ۴۵ سال و یا افرادی که سنشان زیر ۴۵ سال می باشد اما و دچار اضافه وزن بوده  یا مبتلا به پیش دیابت یا دیابت نوع ۲ هستند، انجام آزمایش A1C ضرورت دارد.

در چه زمانی آزمایش HbA1C تکرار شود؟

  • اگر نتیجه آزمایش A1C طبیعی بوده و سن شما بالای ۴۵ سال است، اما یکی از عوامل خطر مرتبط با دیابت (سابقه خانوادگی، شاخص توده بدنی بالا و …) را دارید و یا قبلا به دیابت بارداری مبتلا بوده‌اید توصیه می‌شود که آزمایش A1C را هر ۳ سال یکبار تکرار نمائید.
  • اگر نتیجه آزمایش A1C نشان دهد که دچار پیش دیابت هستید با پزشک خود در مورد اقدامات لازم برای بهبود سلامت و کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ صحبت کنید. آزمایش A1C را طبق توصیه پزشک در فواصل زمانی منظم (معمولاً هر ۱ تا ۲ سال یکبار) تکرار نمائید.
  • اگر علائمی ندارید اما نتیجه آزمایش A1C شما حاکی از ابتلا به پیش دیابت یا دیابت است، آزمایش دوم را در روز دیگری به منظور تأیید نتایج اولیه تکرار کنید.
  • اگر آزمایش A1C بیانگر ابتلای شما به دیابت است پزشک داروهای لازم را تجویز کرده و توصیه‌های لازم برای شروع درمان را به شما گوشزد خواهد کرد.
  • *اگر مبتلا به دیابت هستید، آزمایش A1C را حداقل دو بار در سال انجام دهید. در صورتی که داروهای شما تغییر کرده و یا به بیماری‌های دیگری مبتلا هستید در مورد دفعات تکرار آزمایش A1C در طول سال، با پزشک مشورت کنید.

حتما توجه داشته باشید که با انجام چکاپ کامل مردان یا زنان نیز قند خون شما مشخص خواهد شد و از خطر بروز دیابت در امان خواهید بود.

HbA1c بالا در آزمایش قند سه ماهه به این معنی است که قند خون شما بیش از حد نرمال است و این روند ناسالم احتمال ابتلا به عوارض دیابت، مانند مشکلات چشم و پاها را افزایش دهد. در چنین شرایطی انجام منظم آزمایش HbA1c و دانستن سطح قند خون به شما کمک می‌کند تا خطر عوارض مخرب آن را کاهش دهید.

 

 

ناشتایی چیست؟

ممکن است شما برای انجام آزمایش به آزمایشگاه مراجعه کرده باشید و از شما پرسیده شود آیا ناشتا هستید؟

منظور از ناشتایی این است که در زمان مشخصی از شب تا صبح شما هیچ غذا و یا نوشیدنی (به جز آب)  مصرف نکرده باشید.

ناشتا بودن قبل از آزمایش خون برای برخی از آزمایش‌ها ضروری است. به همین دلیل است که در طول انجام این آزمایش‌ها پزشک از شما می خواهد از 8 تا 12 ساعت قبل از انجام آزمایش، غذا یا نوشیدنی (به جز آب) را مصرف نکنید. ناشتا بودن قبل از آزمایش خون موضوع مهمی است. این عمل به شما کمک می کند که از دقیق بودن نتایج آزمایش اطمینان حاصل کنید. ویتامین ها، چربی ها، کربوهیدرات ها و پروتئین های تشکیل دهنده مواد غذایی و نوشیدنی قطعاً روی پارامترهای بدست آمده از آزمایش خون تاثیرگذار هستند.

 

چه آزمایش‌هایی نیاز به ناشتایی دارند؟

همه آزمایش‌های خون به ناشتا بودن قبل از انجام آزمایش نیاز ندارند. آزمایش‌هایی که قبل از انجام به ناشتا بودن احتمالی نیاز دارند، شامل موارد زیر هستند :

  • آزمایش قند خون
  • آزمایش عملکرد کبد
  • آزمایش کلسترول
  • آزمایش میزان تریگلیسرید
  • آزمایش میزان لیپوپروتئین پُرچگال (HDL)
  • آزمایش میزان لیپوپروتئین کم چگال (LDL)
  • پنل متابولیکی پایه
  • پنل عملکرد کلیه
  • پنل لیپوپروتئین

گوشت های قرمز، بروکلی، و حتی برخی داروها، می توانند آزمایشی با نتیجه مثبت کاذب را به دنبال داشته باشند. بنابراین بهتر است همواره در خلال آماده شدن برای انجام یک تست، از توصیه های پزشک خود پیروی کنید.

 

چند ساعت قبل از آزمایش خون باید ناشتا باشیم؟

مدت زمان ناشتا بودن قبل از آزمایش خون با توجه به نوع آزمایش فرق می کند. در اکثر آزمایش‌ها ناشتایی 8 ساعته بوده برای تعداد محدودی از آزمایش‌ها نیز دوره ناشتا بودن 12 ساعته مورد نیاز می باشد .بنابراین سعی کنید زمان آزمایش خود را طوری زمانبندی کنید که تا جایی که امکان دارد در ابتدای روز انجام شود. ساعت هایی که خواب هستید در محدوده ساعت های ناشتا بودن قرار می گیرد. به خاطر داشته باشید پس از بیدار شدن، قهوه یا غذا مصرف نکنید.

 

آیا قبل از انجام آزمایش می‌توانیم آب بنوشیم؟

نوشیدن آب قبل از انجام آزمایش خون مانعی ندارد، مگر اینکه دستور دیگری توسط پزشک صادر شده باشد. افزودن عصاره لیمو به آب، نوشیدنی‌های گازدار، طعم‌دار و مصرف هرگونه چای در طول دوره ناشتایی نیز غیر مجاز است. دو روز قبل از آزمایش، آب زیادی مصرف کنید. ضمناً سعی کنید قبل از خون دادن، چند لیوان آب بنوشید. این امر باعث راحت‌تر پیدا شدن رگ‌های‌تان می‌شود.

 

آیا کودکان هم باید قبل از آزمایش خون ناشتا باشند؟

دقیقاً مشابه افراد بالغ، کودکان نیز تحت یک سری آزمایشات قرار می گیرند که انجام آن ها مستلزم ناشتا بودن است. زمان آزمایش خون فرزندتان را تا جایی که امکان دارد در ابتدای روز قرار دهید. برای فرزندتان مقداری خوراکی مفید مانند: آجیل، نان و پنیر و … تهیه کنید تا به محض به پایان رسیدن آزمایش آن را میل کند.

اگر فرزند شما به هر دلیلی قبل از انجام آزمایش خوراکی میل کرد، انجام آزمایش را به زمان دیگری موکول کنید، زیرا در غیر این صورت نتایج به دست آمده دقیق نخواهند بود.

 

آیا در دوران بارداری قبل از آزمایش خون نیاز به ناشتایی است؟

در صورتی که باردار هستید، احتمالاً به چندین آزمایش خون نیاز دارید. هدف از این آزمایش‌ها پی بردن به هرگونه تهدید سلامت بالقوه برای مادر یا جنین در طول بارداری، و یا برای نوزاد تازه متولد شده است، برخی از این آزمایش‌ها نیاز به ناشتا بودن قبل از انجام آزمایش دارند. برای کسب اطلاعات دقیق در مورد هر آزمایش، به توصیه‌های پزشک خود توجه کنید.

ناشتا بودن برای افراد باردار اکثراً بی خطر است. شرط لازم این است که سلامت جسمانی تان در سطح خوبی باشد و بارداری شما از نوع پُرخطر نباشد. ممکن است پزشک مصرف آب زیاد یا ماندن در منزل را به شما توصیه کند. این توصیه ها به خصوص برای هوای بسیار گرم و مرطوب مهم و اساسی می‌باشد. ناشتا بودن در برخی زنان باردار منجر به سوزش معده می شود. اگر در حین انتظار برای انجام آزمایش خون، با هرگونه علایم ناخوشایند یا نگران کننده رو به رو شدید، موارد شناسایی شده را در اسرع وقت به پزشک خود اطلاع دهید.

 

اگر قبل از انجام آزمایش خون ناشتا نباشید، چه اتفاقی می‌افتد؟

اگر قبل از آزمایشی که به ناشتا بودن نیاز دارد، ناشتایی را رعایت نکنید، نتایج بدست آمده دقت لازم را نخواهند داشت. اگر چنین شرایطی را فراموش کرده باشید و قبل از آزمایش چیزی خورده یا نوشیده باشید، با مسئول انجام تست تماس بگیرید و ببینید آیا انجام آزمایش همچنان امکان پذیر است یا خیر؟

 

لیست کامل آزمایش هایی که نیاز به ناشتایی دارند:

آزمایشاتی که احتیاج به 8 الی 10 ساعت ناشتا بودن نیاز دارد:

  •  FBS یا قند (گلوکز) خون ناشتا
  • قند (گلوکز) خون 2 ساعته یا 2hpp
  • اسید اوریک خون
  • اسیدآمینه های خون و ادرار
  • اسید فولیک، اسید صفراوی تام
  • سرولوپلاسمین
  • گاما گلوتامیل ترانسفراز یا GGT
  • آزمایش تحمل لاکتوز
  • آمیلاز سرم
  • لیپاز
  •  C-Peptide و انسولین
  • PTH
  • آدیپونکتین
  • هورمون رشد
  • پروتئین کمپلمان Cq1

 

آزمایش هایی که احتیاج به 10 الی 12 ساعت ناشتا بودن نیاز دارند:

  • گلوکاگون
  • کلسیتونین
  • الاستاز
  • هموسیستئین
  • HDL کلسترول
  • LDL کلسترول
  • فسفر
  • کلسیستوکینین (CCK)
  • پلی پپتید پانکراس (نمونه سرم)
  • سکرتین

 

آزمایش هایی که احتیاج به 12 الی 14 ساعت ناشتا بودن نیاز دارند:

  • TIBC: نمونه قبل ساعت 12 ظهر گرفته شود
  • آهن: نمونه قبل ساعت 12 ظهر گرفته شود
  • UIBC: نمونه قبل ساعت 12 ظهر گرفته شود
  • آزمایش تحمل قند گلوکز یا GTT
  • کلسترول
  • تری گلیسرید
  • لپتین
  • گاسترین
  • لیپید تام
  • لیپوپروتئین  A
  • آپولیپوپروتئین ها
  • ویتامین  E
  • لیپوپروتئین الکتروفورزیس
  • اسیدهای چرب زنجیره بسیار بلند یا  VLCFA
  • 5 هیدروکسی ایندول استیک اسید
  • ظرفیت اتصال ویتامین ب 12 یا  Vitamin B12 Binding Capacity
  • ویتامین ب 12
  • فسفولیپید سرم یا پلاسما
  • پروانسولین
  • گاسترین سرم
  • ویتامین  B6
  • ویتامین  K
  • ویتامین   A
  • IGFBP1
  • کوآنزیم  Q10
  • ویتامین B61
  • ویتامین C یا آسکوربیک اسید
  • آزمایش هایی که ناشتا بودن برای انجام آنها ضروری نیست، اما اگر  فرد ناشتا (حداقل 5 ساعت) باشد بهتر است:
  • کلسیم
  • آلکالین فسفاتاز یا  ALP
  • آلدولاز
  • اسید فسفاتاز پروستاتیک و تام یا ACP
  • فنیل آلانین 4 ساعت پس از مصرف غذا
  • کلراید
  • کرایوگلوبولین
  • کورتیزول
  • هاپتوگلوین
  • پری آلبومین
  • ترانسفرین
  • کاروتن سرم
  • IGFBP2
  • آزمایش های مربوط به آرتریت روماتوئید
  • اینهیبین  A
  • پیپکولیک اسید
  • اسید لاکتیک پلاسما
  • اسید پیروویک
  • آزمایش Beta CTX-1 یا   Cross Laps
  • وسکوزیته سرم
  • الکتروفورز پروتئین سرم
  • آزمایش P1NP یا   Procollagen 1 Intact N-Terminal Propeptide
  • آنتی ژن مهارکننده استراز C1
  • مهارکننده استراز C1
  • ایمونوگلوبولین  D
  • بررسی عملکرد کمپلمان C5 سرم
  • آنتی ژن کمپلمان C5 سرم
  • 1 و 25 دی هیدروکسی ویتامین D

لیست مراکز واکسیناسیون شهرستان قدس

ردیف

نام واحد

آدرس

تلفن

نام واکسن

ساعات کار

ملاحظات

1

مرکز خدمات جامع سلامت شهید عشرتی

بلوار امام زاده، روبروی کوچه بلبل

46820610

سینوفارم-برکت-فخرا-اسپایکوژن-نورا-کووپارس رازی-پاستوکووک

شنبه تا جمعه

8 تا 18

روزهای تعطیل فعال می باشد

2 مرکز خدمات جامع سلامت امام حسین (ع) خیابان 30 متری شورا، خیابان شهید شاهبوداغیان 46875780 // شنبه تا پنجشنبه

8 تا 13

3 مرکز سلامت امام خمینی (ره) میدان 9 دی، انتهای کوچه علامه مجلسی 46077400 // شنبه تا جمعه

8 تا 18

روزهای تعطیل فعال می باشد
4 مرکز خدمات جامع سلامت نیمه شعبان خیابان 8 متری شورا 46820600 // شنبه تا پنجشنبه

8 تا 13

5 مرکز خدمات جامع سلامت علی اصغر (ع) خیابان 30 متری شورا، کوچه بوستان 3 46861987 // شنبه تا جمعه

8 تا 18

روزهای تعطیل فعال می باشد
6 مرکز خدمات جامع سلامت الزهرا (س) شهرک دانش 66284297 // شنبه تا پنجشنبه

8 تا 13

7 پایگاه سلامت شهید محمودیان بلوار امام حسین ساختمان آناهیتا 46865679 // شنبه تا پنجشنبه

8 تا 13

8 پایگاه سلامت شهید مقدسی شهرک ابریشم، جنب مسجد جوادالائمه 46864957 // شنبه تا پنجشنبه

8 تا 13

9 پایگاه سلامت امام حسن مجتبی (ع) کوی فرزان، بلوار معلم شرقی 46869640 // شنبه تا پنجشنبه

8 تا 13

10 پایگاه سلامت امام حسین (ع) خیابان شهید عالمی 46842710 // شنبه تا پنجشنبه

8 تا 13

11 پایگاه سلامت شهید حسینی بلوار امام خمینی (ره)، کوچه صبا 46867821 // شنبه تا پنجشنبه

8 تا 13

12 پایگاه سلامت شهید اطاعتی نبش خیابان مالک اشتر 46885300 // شنبه تا پنجشنبه

8 تا 13

13 پایگاه سلامت شهید مرتضوی کاووسیه 46876820 // شنبه تا پنجشنبه

8 تا 13

14 پایگاه سلامت بهاران میدان 9 دی، خیابان طالقانی 46806379 // شنبه تا پنجشنبه

8 تا 13

15 پایگاه سلامت شهید حسن‌علی خیابان 20 متری ولیعصر 46818689 // شنبه تا پنجشنبه

8 تا 13

16 پایگاه سلامت شهید اینانلو خیابان شورای شمالی 46813436 // شنبه تا پنجشنبه

8 تا 13

17 خانه بهداشت هفت جوی روستای هفت جوی 46893771 // شنبه تا پنجشنبه

8 تا 13

18 خانه بهداشت زرنان روستای زرنان 46838022 // شنبه تا پنجشنبه

8 تا 13

 

تعریف بیماری آبله میمونی :

آبله میمونی یک بیماری زئونوز ویروسی است که از حیوانات به انسان منتقل می شود، با علائمی بسیار شبیه به آنچه در گذشته در بیماران مبتلا به آبله دیده می شد، اگر چه از نظر بالینی شـدت آن کمتر است. با ریشه کن کردن آبله در سال ۱۹۸۰ و متعاقباً توقف واکسیناسیون آن، آبله میمونی به عنوان مهم ترین ویروس ارتوپاکس برای سلامت عمومی مطرح شده است . ویروس آبله میمونی یک ويروس DNA دو رشته ای پوشش دار است که متعلق به جنس Orthopoxvirus از خانواده Poxviridae است.

آبله میمونی عمدتاً در مرکز و غرب آفریقا، اغلب در مجاورت جنگل های بارانی استوایی به عنوان یک بیماری بومی شایع است. از جمله میزبان های طبیعی ویروس آبله میمونی می توان از گونه های مختلف جانوری منجمله سنجاب ها ، موش های صحرایی گامبیایی و نخستی ها نام برد. عدم قطعیت در تاریخچه طبیعی ویروس آبله میمون باقی مانده است و مطالعات بیشتری برای شـنـاسـایی مخزن(های) دقیق و چگونگی حفظ گردش ویروس در طبیعت مورد نیاز است.

بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت کشورهای بومی آبله میمونی عبارتند از کشور های بنین، کامرون، جمهوری آفریقای مرکزی، جمهوری دموکراتیک کنگو، گابن، غنا (فقط در حیوانات شناسایی شده)، ساحل عاج، ليبريا، نیجریه، جمهوری کنگو، سیرالئون و ســـودان جنوبی. موارد آبله میمونی در افراد خارج از آفریقا به دلیل سفرهای بین المللی یا حیوانات وارداتی از جمله موارد در ایالات متحده و همچنین اسرائیل، سنگاپور و بریتانیا رخ داده است.

 

تظاهرات بالینی بیماری آبله میمونی :

در انسان ها، نشانه های آبله میمونی مشابه علائم این بیماری در میمون است ، اما خفیف تر از علائم آبله است. آبله میمونی با علایم شبیه سرماخوردگی شامل تب، سردرد، دردهای عضلانی و خستگی شروع می شود.

یکی از تفاوت های اصلی بین علائم آبله و آبله میمونی در این است که آبله میمونی باعث تورم غدد لنفاوی (لنفادنوپاتی) می شود در حالی که آبله اینطور نیست. دوره کمون (زمان از ابتلاء عفونت تا بروز علائم) برای آبله میمونی معمو معمولاً 7 تا 14 روز است اما می تواند بین 5 تا 21 روز هم متفاوت باشد. بیماری با علایم و نشانه های ذیل شروع می شود :

  • دردهای عضلاتی
  • خستگی و ضعف مفرط.
  • تورم غدد لنفاوی
  • لرز
  • سردرد
  • کمر درد
  • تب بالاتر از ۳۸٫۵ درجه سانتی گراد

در عرض ۱ تا ۳ روز (گاهی اوقات طولانی تر) پس از تظاهر تب، بیمار دچار بثورات پوستی غلب روی صورت شروع می شود و سپس به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد .

 

 

ضایعات قبل از پوسته ریزی در مراحل زیر پیشرفت می کنند :

  • ماكول
  • پاپول
  • وزيكول
  • پسچول
  • دلمه و پوسته ریزی

بروز ضایعات جلدی یک شکل و یکسان در هر مرحله از بیماری آبله میمونی بر خلاف برخی بیماری های ویروسی رایج، از عوامل هدایت کننده تشخیصی است.

با توجه به تظاهر بیماری در مناطق غیر بومی بیماری در حال حاضر برای انجام مراقبت (Surveillance) پزشکان مستقر در بخش های اورژانس بیمارستانی و سایر متخصصان در درمانگاه های سر پایی بیماری های عفونی، ارولوژی، زنان ، پوست ، داخلی ، کودکان، پزشکان عمومی و مطلب های خصوصی انتظار می رود تا آبله میمونی را به عنوان تشخیص افتراقی برای بیماران با تظاهر بثورات پوستی در نظر گرفته و بررسی ضروری را تا تشخیص نهایی بیمار انجام دهند.

در صورت پذیرش بیماران مشکوک و یا محتمل آبله میمونی در مراکز جامع سلامت در کشور، الزامی است که بیمار بر اساس نظام ارجاع به بیمارستان تعیین شده ريفرال دانشگاهی ارجاع شود.

 

مطالعه بیشتر: علائم آبله میمونی، راه های انتقال و درمان آن

انتقال بیماری:

ویروس آبله میمونی می تواند از طریق تماس مستقیم با حیوان ، فرد یا مواد آلوده به ویروس مانند لباس یا ملحفه آلوده به مایعات و ترشحات بدن فرد مبتلا پخش شود. این ویروس همچنین می تواند از جفت از مادر به جنین عبور کند. ویروس آبله میمونی ممکن است از طریق نیش یا خراش حیوان آلوده، یا از طریق استفاده از محصولات ساخته شده از حیوانات آلوده، به انسان سرایت کند. آبله میمونی عمدتاً از طریق تماس مستقیم با دلمه یا مایعات بدن بیماران مبتلا بین افراد سرایت می کند. همچنین می تواند از طریق ترشحات تنفسی در طی تماس نزدیک (چهره به چهره) پخش شود. علیرغم این که در مورد راه های انتقال بیماری هنوز نظر قطعی و کاملی وجود ندارد ، اما انتقال از طریق تماس نزدیک ، قطرات تنفسی، تماس جنسی ، سطوح آلوده ویروس مشخص شده است.

فرآیند ارائه خدمات بالینی:

بخش اورژانس به عنوان پیش ورودی فعال و شبانه روزی بیمارستان است که در عمل پر مخاطره ترین و مهمترین بخش بیمارستان در ارایه خدمات فوریتی و حیات بخش می باشد. اولین و اصلی ترین بخش بیمارستان که در موارد حوادث و بلایا وظیفه پذیرش و دسته بندی مراجعین انبوه در بازه زمانی محدود را به عهده دارد و در مواقع اپیدمی ها و بیماریهای نوپدید و بازپدید عملیاتی ترین خدمات اورژانسی حاکمیتی را ارایه می نماید. تامین تجهیزات و دپوی متناسب با هر طغیان و مراجعین انبوه در بخش اورژانس و تامین نیروی متخصص ویژه و چابک درمانی با نگاه همزمان بهداشتی و اپیدمیولوژی بسیار حیاتی و اثربخش است.

 

 

تریاژ در بخش اورژانس بیمارستان :

در این واحد بیماران توسط پرستار تریاژ مورد ارزیابی اولیه قرار می گیرند. تریاژ بیمارستانی جهت کاهش میزان خطای مراقبتی و درمانی و با هدف ارتقای کیفیت و ایمنی بیماران در نظر گرفته شده است. واحد تریاژ اولین فضای قابل دسترس برای بیمار در بدو ورود به بخش اورژانس می باشد، و عملکرد اصلی آن غربالگری و دسته بندی بیماران بر اساس وضعیت بیماری و همچنین نوع و سطح خدمات درمانی مورد نیاز است.

تریاژ دولایه در بخش اورژانس بیمارستان :

در بخش های اورژانس های شلوغ، تعداد ورودی بالا به اتاق تریاژ موجب ایجاد صف انتظار قبل از انجام فرآیند تریاژ و تعیین سطح بیماران می شود، در نتیجه ممکن است دو یا چند پرستار همزمان با هم و به طور موازی در اتاق تریاژ به تعیین سطح بیماران بپردازند یا از روش تریاژ دولایه برای اولویت بندی بیماران استفاده نمایند.

در تریاز دولایه، در حالیکه یکی از پرستاران به روش معمول در حال انجام تریاژ بیماران ورودی به واحد تریاژ است، پرستار دوم خارج از اتاق تریاژ به سرعت و با نگاهی کلی، شکایت فعلی تمامی بیماران را بررسی و بیماران سطوح اول و دوم تریاژ ۴ را فورا به اتاق احیا با قسمت حاد هدایت می نماید و از بقیه بیماران می خواهد برای ارزیابی بیشتر به اولین پرستار تریاژ مستقر در اتاق تر باز مراجعه کنند. ضروری است که هیچ بیماری در ورودی بخش اورژانس و قبل از اولویت بندی، رها نشود، این روش ها می تواند باعث کاهش صدمات احتمالی به بیماران بدحال شوند.

 

مطالعه بیشتر: پایداری ایمنی مقابل ویروس کرونا

شناسایی بیمار مشکوک، محتمل و قطعی مبتلا به آبله میمونی:

سازمان جهانی بهداشت، تعاریف موارد مشکوک، محتمل و قطعی را برای هشدار سیستم مراقبت (Surveillance) در ارتباط با شیوع آبله میمونی در کشورهای غیر بومی(آندمیک) تدوین کرده است.

مورد مشکوک:

فرد مشکوک موردی است که باید نمونه گیری شده و بررسی های بیشتری در مورد آن انجام پذیرد:

  1. فردی با تظاهرات راش حاد غير قابل توضیح در هر گروه سنی، در یک کشور غیربومی آبله میمونی

و یک یا چند مورد از علائم یا نشانه های ذیل، از ۱۵ مارس ۲۰۲۲ مطابق با 27/12/1400:

  • سردرد
  • تب بالاتر از ۳۸٫۵ درجه سانتی گراد
  • لنفادنوپاتی
  • میالژی
  • کمر درد
  • ضعف مفرط
  1. تظاهر راش جلدی که به دلیل موارد ذیل قابل توضیح نمی باشد:

واريسلا زوستر، هرپس زوستر، سرخک، زیکا، دنگی، چیکونگونیا، هرپس سیمپلکس، عفونتهای پوستی باکتریایی، عفونت گنو کو کی منتشر، سیفلیس اولیه یا ثانویه، شانکروئید، لنفو گرانولوم ونرئوم. گرانولوم اینگویناله، مولوسکوم کونتاژیوزوم، واکنش آلرژیک (به عنوان مثال به گیاهان) و سایر علل رایج محلی مربوط به راش پاپولار یا تاولی .

لازم به ذکر است که برای طبقه بندی یک مورد به عنوان مشکوک، نیازی به دریافت نتایج آزمایشگاهی منفی برای علل شایع فهرست شده بیماری راش نیست.

مورد محتمل:

  1. مورد مشکوک
  2. یک یا چند مورد از موارد زیر:
  • دارای سابقه اپیدمیولوژیک ، تماس نزدیک منجمله تماس چهره به چهره، تماس کادر بهداشتی درمانی با بیماران مشکوک ، محتمل و قطعی بدون محافظ چشم و تنفسی؛ تماس فیزیکی مستقیم با پوست یا ضایعات پوستی ، تماس جنسی یا تماس با مواد آلوده مانند لباس، ملحفه یا ظروف موارد محتمل یا قطعی آبله میمونی در ۲۱ روز قبل از شروع علائم.
  • سابقه سفر به یک کشور بومی آبله میمونی طی ۲۱ روز قبل از شروع علائم بیماری
  • رفتار پر خطر جنسی (شرکای جنسی متعدد یا ناشناس) طی ۲۱ روز قبل از شروع علائم

مورد قطعی:

موردی که با تعریف یک مورد مشکوک با محتمل آبله میمونی مطابقت دارد و نتیجه مثبت آزمایشگاهی دارد.

لازم به ذکر است که آبله میمونی معمولاً بیماری خود محدود شونده است، اما ممکن است در برخی افراد، مانند کودکان، زنان باردار یا افرادی که به دلیل سایر شرایط سلامتی دچار سرکوب سیستم ایمنی هستند، به صورت شدید تظاهر یابد.

 

 

جریان انتقال بیمار مشکوک، محتمل به آبله میمونی در بخش اورژانس بیمارستانی :

پرستار تریاژ با توجه به تعیین سطح بیماران بر اساس ESI بیمار را جهت دریافت خدمات مطابق با جدول ذیل به واحدهای اختصاصی در بخش اورژانس: فضای انتظار عمومی، تحت حاد، حاد بیماران تحت نظر و اتاق CPR هدایت می نماید و پزشک با توجه به تظاهرات بالینی و case definition بیماری با رعایت اصول نظام مراقبت سندرومیک ، مداخلات تشخیصی و درمانی انجام می دهد:

سطح بیمار

بر اساس

تریاژ ESI

توصیف حالت مداخلات ضروری مرتبط
سطح 1 علائم تهدید کننده حیات و علائم مشکوک آبله
  • اعلام کد احیاء و انتقال بیمار به اتاق CPR با رعایت احتیاطات استاندارد، تماسی و تنفسی
  1. ترجیحا از یک تخت معین (نزدیک به پنجره جهت برخورداری از تهویه طبیعی) در اتاق احیاء برای بستری و احیاء بیمار استفاده شود. پس از تعیین تکلیف بیمار تخت و تجهیزات مورد استفاده برای بیمار گند زدایی سطح پایین (Low level) صورت گیرد.
  • درمان نگهدارنده:
  1. تجویز کورتون بر اساس اندیکاسیون های بالینی و با صلاحدید پزشک
  2.  IvIg جایگاهی ندارد.
سطح 2 علائم پر خطر و علائم مشکوک به آبله میمونی
  • بستری در بخش حاد واحد اورژانس بیمارستانی ، با رعایت احتیاطات استاندارد، تماسی / قطرات ، در صورت انجام پروسیجر های ایجاد کننده آئروسل، رعایت احتیاطات تنفسی).
  1. اختصاص تخت معین جهت بستری بیمار: (ترجیحاً تخت در قسمت ابتدای بخش تعیین شود و نزدیک به پنجره باشد به نحوی که مدخل خروجی هوای چرخشی بخش باشد). پس از تعیین تکلیف بیمار تخت و تجهیزات مورد استفاده برای بیمار گند زدایی سطح پایین (Low level) صورت گیرد.
  2. حداقل فاصله دو متر بین تخت های تعیین شده برای بستری بیماران مشکوک و محتمل به آبله میمونی در بخش حاد رعایت شود.
  • درمان نگهدارنده.
سطح 3 علائم بالینی پایدار و علائم مشکوک به آبله میمونی و نیازمند دریافت بیش از یک خدمت
  • بستری در بخش تحت حاد واحد اورژانس بیمارستانی و رعایت احتیاطات تماسی / قطرات ، در صورت انجام پروسیجر های ایجاد کننده آئروسل، رعایت احتیاطات تنفسی).
  1.  اختصاص تخت معین جهت بستری بیمار: (ترجیحاً تخت در قسمت ابتدای بخش تعیین شود و نزدیک به پنجره باشد به نحوی که مدخل خروجی هوای چرخشی بخش باشد). پس از تعیین تکلیف بیمار تخت و تجهیزات مورد استفاده برای بیمار گند زدایی سطح پایین (Low level) صورت گیرد.
  2.  حداقل فاصله دو متر بین تخت های تعیین شده برای بستری بیماران مشکوک و محتمل به آبله میمونی در بخش حاد رعایت شود.
  • درمان نگهدارنده.
سطح 4 و 5 علائم بالینی پایدار و علائم مشکوک به آبله میمونی و نیازمند دریافت یک خدمت و یا بی نیاز از دریافت اقدامات تشخیصی درمانی
  • هدایت بیمار و آموزش وی جهت دنبال نمودن خط خاکستری و رفتن به قسمت اختصاص یافته به بیماران مشکوک و محتمل آبله میمونی در فضای انتظار عمومی بخش اورژانس تا ویزیت توسط پزشک.
  • به بیمار آموزش داده شود که ماسک صورتی بزند.
  • صندلی ها در این قسمت به نحوی چیده شود که حداقل دو متر از یکدیگر فاصله داشته باشند. جهت برخورداری از تهویه طبیعی ترجیحا این قسمت نزدیک به پنجره (باز) باشد.
  • آموزش به بیمار جهت رعایت آداب تنفسی .
  • آموزش بیمار و خانواده در ارتباط با نحوه مراقبت و الگوی پیگیری مجدد
  • ویزیت توسط پزشک ، تعیین تکلیف و ترخیص بیمار

نمونه گیری از مراجعین مشکوک، محتمل آبله میمونی به اورژانس بیمارستانی :

نمونه گیری جهت بررسی عامل بیماریزا فقط در خصوص موارد محتمل آبله میمونی (بر اساس تعاریف فوق) ،صورت می گیرد.

فضای انتظار در بخش اورژانس بیمارستان:

فضای انتظار عمومی بخش اورژانس برای استقرار بیماران تریاژ شده ۴ و ۵ در صف انتظار جهت ویزیت پزشک مقیم اورژانس و یا دریافت خدمات درمانی کاربرد دارد. با توجه به این که در این فضا تمامی بیماران تریاژ شده ۴ و ۵ و همراهان ایشان مستقر می باشند لذا به منظور لحاظ موازین پیشگیری و کنترل عفونت و ممانعت از انتشار بیماری های با قابلیت ایجاد اپیدمی، الزامی است که قسمتی از فضای عمومی انتظار در بخش اورژانس بیمارستانی جهت استقرار بیماران مشکوک و محتمل آبله میمونی اختصاص یابد.

توصیه می شود:

  • چینش صندلی ها در این قسمت به نحوی باشد که حداقل دو متر از یکدیگر فاصله داشته باشند.
  • جهت برخورداری از تهویه طبیعی ، این قسمت بایستی نزدیک به فضای باز ( پنجره) تعیین شود.
  • به لحاظ تسهیل هدایت بیماران سطح ۴ و ۵ به قسمت اختصاصی بیماران مشکوک و محتمل آبله میمونی در فضای انتظار عمومی بخش اورژانس، خط کشی خاکستری از واحد تریاژ به این قسمت بایستی صورت گیرد.
  • برای جلوگیری از انتشار ترشحات (drop let) یک ماسک ساده طبی در اختیار بیماران مشکوک در واحد تریاژ قرار گیرد

(واحد تریاژ ← قسمت اختصاصی بیماران مشکوک و محتمل آبله میمونی در فضای انتظار عمومی بخش اورژانس)

مشاوره پزشکی در بخش اورژانس بیمارستان:

در راستای مدیریت منابع و رعایت دقیق اندیکاسیون های بستری، در صورت ظن بالینی پزشک به ابتلاء بیمار به آبله میمونی و بدحالی وی ( سطح I ,II تریاژ )، توصیه می شود درخواست مشاوره اورژانسی جهت ویزیت متخصص عفونی، کودکان و در صورت عدم دسترسی به متخصص عفونی، توسط متخصص داخلی مشاوره حداکثر تا ۳۰ دقیقه پس از درخواست انجام گردد.

توصیه می شود که دانشگاه ها تمهيدات حضور متخصص مقیم عفونی، کودکان و داخلی را در مدت اعلام زمان آماده باش، در ساعات مراجعه حداکثری بیماران به بیمارستان های ریفرال و واجد بخش های بستری مربوطه فراهم نمایند.

موازین پیشگیری و کنترل عفونت در مواجهه با بیماران مشکوک، محتمل و قطعی آبله میمونی:

  • موازین کنترل عفونت بخش اساسی و جزء ذاتی ارائه خدمات درمانی به بیماران است و از بدو ورود بیمار به بیمارستان باید مد نظر قرار گیرد.
  • احتياطات استاندارد باید همیشه و برای همه بیماران و در تمام نقاط ارائه خدمات سلامت در بیمارستان مورد تاکید و توجه باشد. احتياطات استاندارد شامل بهداشت دست، استفاده از وسایل حفاظت فردی در صورت لزوم (بر مبنای ارزیابی خطر)، جهت پیشگیری از تماس با ترشحات، مخاط و پوست آسیب دیده بیماران، بهداشت سطوح، دفع ایمن پسماندهای پزشکی، تزریق ایمن، آداب تنفسی، تمیز کردن و ضدعفونی ابزار طبی و بهداشت منسوجات و ملحفه مورد استفاده بیمار می باشد.
  • در حین ارائه مراقبت برای بیماران مشکوک، محتمل و قطعی به آبله میمونی رعایت احتیاطات تماسی و قطرات الزامی است.
  • در احتیاطات تماسی / قطرات وسایل حفاظت فردی الزامی عبارتند از ماسک صورت، عینک یا شیلد صورت (محافظ چشم و صورت)، دستکش و گان ضد آب یا گان معمولی و پیش بند پلاستیکی
  • کادر درمانی که مداخلات تولید کننده آئروسل برای بیمار انجام می دهند بایستی احتیاطات تنفسی را رعایت نموده و از وسایل حفاظت فردی مناسب (دستکش، گان ضد آب آستین بلند یا گان معمولی و پیش بند پلاستیکی)، عینک با شیلد صورت (محافظ چشم و صورت)، ماسک N95 استفاده نمایند. ترجیحا از اتاق جداگانه انفرادی برای انجام اقدامات تولید کننده آئروسل استفاده شود. از دیگر موازین کنترل عفونت می توان به انجام مداخلات تولید کننده آئروسل در اتاق فشار منفی با تهویه مناسب (حداقل ۱۲ بار در ساعت) یا تهویه طبیعی ۱۶۰ لیتر در ثانیه به ازاء هر بیمار اشاره نمود.
  • به لحاظ رعایت موازین کنترل عفونت وسایل معاینه و طبی مورد استفاده برای بیمار بایستی یکبار مصرف و اختصاصی باشد، و در صورت استفاده برای سایر بیماران، باید با مواد گند زدای سطح پایین تمیز و ضد عفونی شود.
  • جهت ایزولاسیون کوهورت بیماران حداقل فاصله تخت ها از یکدیگر ۲ متر بایستی باشد.

وسایل حفاظت فردی :

1. برای کلیه شاغلین بخش اورژانس بیمارستانی شامل: پزشک مستقر در اتاق معاینه، پرستار واحد تریاژ، کادر بخش تحت نظر حین ارائه خدمات به بیمار مشکوک، محتمل و قطعی آبله میمونی، پوشیدن: ماسک صورت، گان، دستکش و محافظ چشم (عینک یا شیلد صورت) الزامی است.

2. برای تیم احياء وانتو باسيون بيمار مشکوک، محتمل و قطعی آبله میمونی در اتاق احیاء پوشیدن: گان آستین بلند ضد آب یا گان معمولی و پیش بند ضد آب ، ماسک N95، دستکش، محافظ چشم(عینک یا شیلد صورت) ضرورت دارد.

3. برای کادر خدماتی برای پاکسازی سطوح، و محیط اختصاصی بستری بیماران مشکوک، محتمل و قطعی آبله میمونی پوشیدن : ماسک صورتی، گان، دستکش و محافظ چشم(عینک یا شیلد صورت) الزامی است .

لازم به ذکر است گزارش دهی فوری موارد مشکوک، محتمل و قطعی آبله میمونی توسط سوپروایزر کشیک بعد از اعلام پزشک اورژانس / معالج به واحد مراقبت بیماری های واگیر ضرورت دارد

درمان:

درمان بیماری، درمان نگهدارنده می باشد و مراقبت بالینی برای آبله میمونی باید به طور کامل برای کاهش علائم، مدیریت عوارض و جلوگیری از عواقب طولانی مدت بیماری صورت گیرد. عفونت های باکتریایی ثانویه بایستی مدیریت شوند.

منابع:

  • Monkeypox WHO, 21 May 2022 available on https://www.who.int/news-room/fact sheets/detail/monkeypox
  • Centers for Disease Control and Prevention, National Center for Emerging and Zoonotic Infectious Diseases (NCEZID), Division of High-Consequence Pathogens and Pathology (DHCPP)

افسردگی پس از زایمان چه دلیلی دارد؟

با توجه به تحقیقات انجام‌شده، افسردگی پس از زایمان با تغییرات هورمونی منحصربه‌فردی که پس از زایمان رخ می‌دهد در ارتباط است و محققان بر این باورند که تغییرات ناگهانی در سطح هورمون‌ها پس از زایمان، می‌تواند به افسردگی در زنانی که به تغییرات در سطوح استروژن و پروژسترون حساس‌تر هستند منجر شود.

به‌طورکلی، افسردگی پس از زایمان ناشی از ترکیب عوامل هورمونی، زیست‌محیطی، عاطفی و ژنتیکی است که برخی از آنها خارج از کنترل شما هستند. برخی از زنان ممکن است به نوعی احساس کنند که مسئول ابتلا به افسردگی پس از زایمان هستند، اما افسردگی به دلیل انجام دادن یا انجام ندادن کاری رخ نمی‌دهد. همچنین اگر در دوران بارداری افسردگی یا اضطراب داشتید یا اگر دچار گرفتگی خلق پس از زایمان بوده‌اید، ممکن است احتمال بیشتری برای افسردگی پس از زایمان داشته باشید. عوامل دیگری که به زیاد شدن احتمال افسردگی پس از زایمان کمک می‌کند شامل خستگی جسمی پس از زایمان، تلاش برای تطبیق عاطفی خودتان با مادر شدن و محرومیت از خواب و بی‌خوابی‌های مداوم است.

علائم افسردگی چه مواردی می توانند باشند؟

اگر از علائم زیر، پنج مورد یا بیشتر را تقریباً هر روز و در بیشتر طول روز، به مدت حداقل دو هفتۀ متوالی تجربه کردید، ممکن است مبتلا به افسردگی پس از زایمان شده باشید:

  • احساس غم و اندوه شدید، پوچی یا ناامیدی
  • احساس برانگیختگی و خشم
  • گریه کردن مداوم یا بیشتر وقت‌ها قرار داشتن در آستانۀ گریه
  • بی‌علاقگی یا لذت نبردن از فعالیت‌ها و سرگرمی‌های معمول خود
  • دشواری در به خواب رفتن در آغاز شب یا مشکل در بیدار ماندن طی روز
  • از دست دادن اشتها یا خوردن بیش از حد
  • احساس گناه شدید
  • حس بی‌ارزش بودن زندگی
  • احساس ناتوانی در کنار آمدن با مسائل
  • داشتن افکار منفی در مورد خودتان
  • ترس از تنها ماندن با کودکتان
  • حس ترس بی‌‌دلیل و غیرقابل کنترل
  • وسواس بیش از حد
  • حواس‌‌پرتی
  • داشتن رویاهایی در مورد آسیب دیدن کودکتان
  • مشکل در تمرکز یا تصمیم‌گیری
  • کناره‌گیری از دوستان و خانواده
  • بی‌علاقگی به کودک
  • ناتوانی در مراقبت از کودک
  • احساس خستگی شدید و رخوت

اگر هر کدام از موارد بالا را در خودتان مشاهده کرده‌اید، لازم است خیلی زود از همسرتان یا یکی از اطرافیان خود کمک بخواهید یا بهتر است با پزشک خود تماس بگیرید تا برای درمان افسردگی پس از زایمان مورد بررسی قرار بگیرید.

 

مطلب پیشنهادی: پایداری ایمنی مقابل ویروس کرونا

 

 

درمان افسردگی چیست؟

افسردگی درمان‌نشده می‌تواند گیج‌کننده و حتی ترسناک باشد و وضعیت شما را بدتر کند. لازم است بدانید که این عارضه تا حد بسیار زیادی قابل درمان است، بنابراین لازم نیست که بترسید یا دلهرۀ بدی داشته باشید. درمان، برای شما حمایتی را فراهم می‌کند که از فرو رفتنتان به افسردگی عمیق که سخت‌تر قابل درمان است جلوگیری شود. همچنین داشتن مشاور یا پزشکی که شرایط شما برایش قابل درک باشد، می‌تواند کمک کند کمتر احساس تنهایی کنید. با درمان افسردگی راحت‌تر می‌توانید با کودک خود پیوند برقرار کنید و قادر به مراقبت بهتری از او هستید. بنابراین در صورت داشتن علائم افسردگی، پزشکتان را ملاقات کنید، تا بتوانید رفتن به مشاوره برای درمان یا مصرف دارو را آغاز کنید.

اگر شما علائم خفیفی از افسردگی را دارید، پزشک ممکن است توصیه کند به طور منظم با او ملاقات کنید. اگر علائم شما شدیدتر باشد، پزشک ممکن است برای شما مشاوره و داروهای ضد افسردگی یا هر دو را توصیه کند. مشاوره، گفت‌وگوی فرد مراجع کننده به یک درمانگر در یک مرکز مشاوره است. در خانواده‌درمانی یا زوج‌درمانی نیز، درمانگر برای درمانتان در صورت لزوم با شما، همسرتان یا یکی از اطرافیانتان صحبت می‌کند.

داروهای ضدافسردگی، مواد شیمیایی مغز را متعادل می‌کند که تنظیم‌کنندۀ خلق‌وخوی شماست. اگر پزشک شما لازم بداند، در مورد انواع مختلف داروهای ضدافسردگی صحبت خواهد کرد. پس از مصرف دارو به مدت سه یا چهار هفته، به احتمال زیاد شروع به بهبود می‌کنید. داروهای ضدافسردگی می‌تواند عوارض جانبی ایجاد کند، اما بیشتر آنها پس از مدت کوتاهی برطرف خواهد شد. اگر دچار عوارض جانبی شوید که با زندگی روزمرۀ شما تداخل دارد یا اگر افسردگی شما بدتر شد، فوراً پزشک خود را در جریان قرار دهید.

 

مصرف داروهای ضدافسردگی هنگام شیردهی

مصرف داروهای ضدافسردگی در حین شیردهی بی‌خطر است. هرچند داروها از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل می‌شود، اما سطح آنها بسیار پایین است. مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین، ایمن‌ترین گزینه تلقی می‌شود و اغلب برای زنان شیرده مبتلا به افسردگی تجویز می‌شود. دیگر داروهای ضدافسردگی نیز به نظر می‌رسد بی‌خطر باشد شامل مهارکننده‌های بازجذب نوراپی‌نفرین و بیشتر داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای است.

بر اساس برخی پژوهش‌ها، نوزادان مادرانی که داروهای ضدافسردگی مصرف کرده‌اند و با شیر مادر تغذیه شده‌اند، ممکن است کمی بیشتر تحریک‌پذیر باشند یا در تغذیه یا خواب دچار مشکلاتی باشند. با این حال، نوزادان مادرانی با افسردگی درمان‌نشده نیز می‌توانند همین مشکلات را داشته باشند. اگر می‌خواهید بدانید که تغییر در غذا خوردن، خواب یا رفتار کودک شما ناشی از داروهایی است که مصرف می‌کنید، با پزشک خود صحبت کنید و به خاطر داشته باشید که مصرف داروی خود را ادامه دهید، مگر این که پزشک دستور قطع آنها را بدهد.

چگونه با افسردگی مقابله کنیم؟

با این وجود که بهترین راه برای درمان افسردگی، کمک گرفتن از یک پزشک متخصص است، اما بعد از مراجعه به پزشک و مشاوران مربوطه، راهکارهایی برای مراقبت از خودتان در طول روزهای بهبود از افسردگی نیز وجود دارد که بهتر است با آنها آشنا باشید تا شروع به انجام دادن آنها کنید. برخی از این نکات شامل موارد زیر است:

  • با خودتان مهربان باشید
  • از خودتان انتظارات بیش ‌از حد نداشته باشید
  • از دیگران کمک بگیرید
  • احساسات خود را بیان کنید
  • به خودتان برسید
  • کمی استراحت کنید
  • از خانه خارج شوید
  • خودتان را کمی آسوده و رها کنید

آیا تزریق واکس آنفلوانزا در دوران بارداری بی خطر است؟

بله تزریق واکسن آنفلوانزا در دوران بارداری بی خطر است در حقیقت مراکز کنترل و پیشگیری بیماری و کالج متخصصین زنان و زایمان آمریکا نیز استفاده از واکسن را توصیه می کند، بدون توجه به سه ماه بارداری ،همه زنانی که در فصل آنفلوانزا باردار هستند تزریق آنفولانزا انجام دهند.

تزریق آنفلوانزا در دوران بارداری می تواند به چه طریقی کمک کند:

شدت بیماری آنفلوانزا در زنانی که باردار هستند نسبت به زنانی که باردار نیستند بیشتر است

تحقیقات نشان داده است که دریافت واکسن آنفلوانزا موجب کاهش شدت بیماری و تعدیل ۴۰ درصد میزان بستری زنان باردار می شود.

از مشکلات احتمالی جدید به دلیل آنفولانزا جلوگیری کنید:

تب در دوران ابتدایی بارداری ممکن است خطر نقص مادرزادی جنین را افزایش دهد.

مطلب پیشنهادی: پایداری ایمنی مقابل ویروس کرونا

پس از تولد از کودک خود در مقابل آنفلوانزا محافظت کنید:

نوزادان در معرض خطر نوع شدید آنفلوانزا هستند اما تا ۶ ماهگی کودک نمی توانیم تزریق واکسن آنفلوانزا داشته باشیم.

حال اگر در دوران بارداری آنفلوانزا بزنید آنتی بادی های که بدن شما تولید می کند از جفت رد می شود.اگر شیر می دهید این آنتی بادی ها از طریق شیر به کودکان منتقل می شود.تزریق آنفلوانزا از شما در برابر بیماری کرونا محافظت خواهد کرد.

اما دریافت واکسن آنفولانزا در فصل شیوع آنفلوانزا و کرونا نیز علائم مشابه ای ایجاد می کند واکسیناسون میتواند موجب اشتباه در تشخیص علائم شود.

انجام واکسیناسیون آنفلوانزا می توان کمی از بار استرس روانی کادر درمان را با مراجعه کمتر بکاهد.هنگام انجام واکسیناسیون حتما تاکید بر واکسن تزریقی کنید نه اسپری واکسن ها.

واکسن آنفلوانزا از ویروس غیر فعال تولید می شود بنابراین برای مادر و جنین در دوران بارداری ایمن باشد و اسپری بینی نیز برای خانم های باردار اکیدا توصیه نمی شود.

در آخر اگر در دوران بارداری هستید حتما با پزشک خود مشورت کنید.

میزان اثرگذاری واکسن در برابر ویروس کرونا چقدر است؟

در شرایطی که نگرانی‌های بسیاری درباره ایمنی بهبودیافتگان از کرونا وجود دارد، نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد ایمنی در مقابل کووید-۱۹ می‌تواند سال‌ها به طول انجامد. این خبر می‌تواند تکمیل‌کننده اخبار مثبتی از واکسن‌های کرونا باشد که در روزهای اخیر رسانه‌ای شده‌ است. شرکت فایزر خبر از نتایج جدید آزمایش‌های خود داده است که نشان از بهبود اثرگذاری واکسن این شرکت دارد. طبق آخرین اطلاعات، اثرگذاری واکسن کرونای مشترک فایزر و بایون‌تک ۹۵ درصد اعلام شده است.

همچنین نیویورک‌تایمز از درخواست تاییدیه اضطراری فایزر به سازمان غذا و داروی آمریکا اطلاع داد.با آگاهی از پایداری بالای ایمنی در مقابل کرونا امیدها به کارآیی واکسن‌ها نیز افزایش یافته است. اگر ایمنی در برابر کرونا دوام بلندمدتی داشته باشد، نیاز به تکرار تزریق دزهای واکسن کاهش می‌یابد. همچنین چراغ سبز سازمان غذا به اولین تست سریع خانگی کرونا نیز از اخبار امیدوارکننده دیگر این روزهای پاندمی بوده است.

دوام ایمنی

نتایج تحقیقات جدیدی نشان می‌دهد ایمنی نسبت به ویروس کرونا شاید سال‌ها بتواند دوام بیاورد. در شرایطی که هنوز معلوم نیست تکلیف واکسیناسیون چه خواهد شد، خبر ایمنی بلندمدت می‌تواند امیدوارکننده باشد. ۸ ماه پس از شروع پاندمی بیشتر افرادی که از کرونا بهبود یافته‌اند به اندازه‌ای نسبت به آن ایمنی دارند که ویروس را دفع و از بیماری دوباره جلوگیری کنند.

اطلاعات جدید نشان‌ می‌دهد خوشبختانه کاهش کند سلول‌های ایمن‌کننده خبر از آن می‌دهند که ایمنی تا مدت‌ها می‌تواند به طول بینجامد. البته پژوهشی که نشان‌دهنده طول عمر ایمنی است به‌صورت آنلاین منتشر شده و هنوز در مجله‌های علمی چاپ نشده‌ است. اما با وجود این جامع‌ترین و بزرگ‌ترین مطالعه روی طول مدت ایمنی در بدن بهبودیافتگان تا به امروز بوده است. شین کروتی، یک ویروس‌شناس از موسسه ایمنی‌شناسی لاژولا که در این مطالعات نقش داشته است، ابراز می‌کند این مقدار ذخیره سلول‌های ایمن‌کننده می‌تواند تا سال‌ها از ابتلای سخت به بیماری و بستری در بیمارستان در بین مردم جلوگیری ‌کند.

تشدید امید به واکسن‌ها

این یافته‌ها احتمالا برای متخصصان دارویی که نگران بودند ایمنی در برابر ویروس کوتاه باشد، امیدوارکننده است. محققان در زمینه دارویی تصور می‌کردند برای کنترل ویروس، واکسیناسیون باید در بازه‌های کوتاه‌مدت تکرار شود. اما حالا اگر نتایج به‌دست آمده درست باشد، واکسن اثرات طولانی‌تری خواهد داشت و نیاز به دز واکسن در بازه‌های زمانی مشخص کمتر از آنچه به نظر می‌آمد، خواهد بود.

این پژوهش‌ها با نتایج دیگر که جدیدا اعلام شده است نیز همخوانی دارد. طبق این نتایج بازماندگان بیماری سارس (که از ویروس‌های دیگر خانواده کرونا بود) ۱۷ سال پس از بهبودی همچنان ایمنی دارند. نتایج تحقیقات ایمنی در برابر کرونا با شواهد دلگرم‌کننده‌ای که در آزمایشگاه‌های دیگر به دست آمده نیز سازگار است. محققان دانشگاه واشنگتن پیش از این دریافته بودند برخی سلول‌های حافظه‌ای ایمنی که پس از ابتلا به کرونا ایجاد شده بودند، حداقل برای سه ماه در بدن فرد بهبودیافته باقی می‌مانند.

در مطالعه‌ای دیگر که هفته پیش منتشر شد نیز نشان داده شد افرادی که از کووید-۱۹ بهبود یافته‌اند- حتی در مواردی که آنتی‌بادی در بدن فرد تشخیص داده نشده- همچنان از سلول‌های ایمنی قدرتمند و محافظی در برابر کرونا برخوردارند. همه این مطالعات به‌طور کلی یک تصویر را نشان می‌دهند: اگر چند هفته اول به خوبی پشت‌سر گذاشته شود، احتمالا پس از آن روند بیماری کاملا معمولی خواهد بود.

 

مطلب پیشنهادی: دلایل افسردگی بعد از زایمان چیست؟

 

احتمال کم ابتلای دوباره

در مطالعات جدید تعداد کمی از افراد آلوده پس از بهبودی ایمنی طولانی‌مدتی نداشته‌اند. این مساله احتمالا مربوط به حجم متفاوت ویروسی است که با آن مواجه شده‌اند. اما محققان می‌گویند واکسن‌ها می‌توانند به این تفاوت‌های فردی فائق بیایند و در همه افراد ایمنی‌های بلندمدتی ایجاد کنند. به شکلی که واکنش افراد به واکسن، آن ناهمگنی را که در افراد مبتلا دیده می‌شود، نداشته باشد.

در ماه‌های اخیر، گزارش‌ها درمورد کاهش سطح آنتی‌بادی‌ها در بدن افراد مبتلا نگرانی‌های زیادی ایجاد کرده است. مردم تصور می‌کنند که ممکن است ایمنی به ویروس طی چندماه از بین برود و افراد دوباره در خطر ویروس قرار بگیرند. اما بسیاری از ایمنی‌شناسان بیان می‌کنند کاهش سطح آنتی‌بادی در بدن طبیعی است. علاوه بر این مساله آنتی‌بادی‌ها تنها یک بازو و نیروی سیستم ایمنی بدن هستند. اگرچه آنتی‌بادی در خون برای جلوگیری از ابتلای دوباره موثر است، اما عموما مسوولیت سلول‌های ایمنی بدن برای ایجاد مانع در مقابل مریضی پررنگ‌تر است.

در بیشتر مواقع افراد برای بار دوم که به ویروس آلوده می‌شوند، سیستم ایمنی بدن مهاجم را شناسایی می‌کند و به سرعت عفونت را از بین می‌برد. به‌خصوص درمورد ویروس کرونا که به کندی شروع به آسیب می‌کند و زمان زیادی برای مقابله سیستم ایمنی می‌دهد. به همین علت پزشکان متخصص معتقدند ممکن است آلودگی به ویروس سریعا خاتمه یابد و نه تنها علامتی بروز نکند، بلکه هیچ عفونتی نیز رخ ندهد.

 

نتایج یک تحقیق در مورد بهبود یافتگان بیماری کرونا

در یک تحقیق روی ۱۸۵ نفر زن و مرد ۱۹ تا ۸۱ ساله که از کرونا بهبود یافته بودند، آزمایش‌هایی انجام شد. اکثریت این افراد در زمان بیماری علائم خفیفی داشته‌اند و نیازی به بستری شدن پیدا نکرده بودند. بعضی از شرکت‌کنندگان تنها یک بار خون دادند؛ اما ۳۸ نفر نمونه‌های متعددی در اختیار محققان گذاشتند. تیم تحقیق تصویری از پاسخ سیستم ایمنی در مرور زمان را مورد بررسی قرار دادند. پژوهشگران این تحقیق دریافتند که آنتی‌بادی‌ها با دوام هستند؛ گرچه با کاهش ملایمی پس از ۶ یا ۸ ماه مواجه می‌شوند و سطوح آن در افراد متفاوت است. این نخستین باری است که پاسخ ایمنی بدن به ویروس با چنین جزئیات دقیقی بررسی و موشکافی می‌شود. نکته منحصربه‌فرد این تحقیقات نبود هیچ‌گونه پیشینه و تجربه قبلی است. برای اولین بار درمورد حرکت و روند واکنش سیستم ایمنی اطلاعاتی جزئی به‌دست می‌آید.

سلول‌های دوگانه قدرتمند

نگرانی در مورد مدت زمان ادامه ایمنی از ویروس کرونا به‌طور عمده به‌دلیل ویروس‌هایی که باعث سرماخوردگی می‌شوند، شدت گرفته است. یک مطالعه که اغلب به آن استناد می‌شود و در دانشگاه کلمبیا انجام شده است، نشان می‌دهد ممکن است ایمنی به سرعت محو شود و در ظرف یک‌سال دوباره ابتلا به ویروس برای فرد اتفاق بیفتد. اما سرپرست تیم تحقیقاتی پژوهش دانشگاه کلمبیا درمورد یافته‌های جدید می‌گوید دیدن شواهدی مبنی بر این نوع پاسخ مداوم و قوی به ویروس در این دوره زمانی بسیار دلگرم‌کننده است.

 

میزان دقیق تداوم ایمنی به سختی قابل پیش‌بینی است. دانشمندان هنوز نمی‌دانند برای محافظت در برابر ویروس به چه سطوحی از سلول‌های ایمنی مختلف نیاز است. اما مطالعات تا کنون حاکی از آن است که حتی تعداد کمی آنتی‌بادی یا دو نوع خاص از سلول‌های ایمنی(B و T)، برای محافظت از کسانی که یکبار از بیماری بهبود یافته‌اند، کافی است. افرادی که در تحقیقات جدید درمورد سیستم ایمنی شرکت کرده‌اند، سطوح بالایی از سلول‌های ایمنی B و T داشته‌اند. همچنین محققان اعلام کرده‌اند کاهش شدید سلول‌هایی که حافظه آنها به مقابله با ویروسی که قبلا در بدن وجود داشته کمک می‌کنند، در مشاهدات دیده نشده است. پژوهشگران معتقدند نابودی این سلول‌های مدافع ایمنی بدن طی سال‌ها و به آرامی رخ می‌دهد.